Anlatabilmek belki sadece metaforlarla mümkün...
🌬
Üflenmiş bir köpük baloncuğuna gerçekten baktınız mı hiç? Daha önce canlı izlemişliğim, üflemişliğim olduğu halde dün başka şekilde izledim; 'an'iden, maddesel olarak elimde, önümde değilken...
Boşlukta başlar yolculuğu: Nefes üflendikçe genişler, hafifliğiyle, dışındaki ve içindeki boşluğu ile bütün ve berrak; saydamlığını üzerine yansıyanlarla bile kaybetmeden; dışarıdan bakıldığında üzerindekilerin yansıma olduğu ayırt edilebilen baloncuk...
Ve baloncuk ayrıldığını sanırken üfleneninden, altında küçücük bir köpük kalır ve onunla devam eder süzülmeye. Baloncuk patladığındaysa köpüğe geri döner ve sonra oradan da düştüğü alana karışıp, başka bir boşluğa yerleşir.
🌬
Var olmak bütünle, asıl olanla. Ama farklı farklı görüntülerde, farklı farklı haller içinde bir olduğunu kaçırmak...
Var oluşu ve asıl olanı görebilmek için ne çok aynılık var aslında her yerde.. Doğum, yaşam, ölüm ve yaşamın doğru algılanışı için herşey gözümüzün önünde ve açık.
....
Ve yine de bazen zor soruların cevabını görebilmem çok basit.
Bazense üzerine hiç çalışmamışçasına karışık.
Cevapları tekrar tekrar bulduğum, hatırladığım yer ise yine nefesle başlıyor.
Nefese yerleşebilmek, 'gör'ebilmek daim olsun.
🙏🕉
Comments